شاملو پرحاشیهترین شاعر و هنرمند معاصر ایرانی است. او روح سرکشی داشت. قواعد را تاب نمیآورد و همیشه در حال نوآوری بود. او به اصل کار خود که زدودن غبار توهم از دیدگان ایرانیان بود، اصرار داشت. همین میشود که چه در زمان زنده بودنش و چه در زمان بعد از مرگش، گاه قدیس و گاه کافر خوانده شود.شاملو هر چه بود و هر چه نیست، یک ویژگی منحصر به فرد داشت و آن تکان دادن ستونهای ساختمان هزار سالهی ادبیات بود و عمق بخشیدن به نوآوری و تجددخواهی و تعهد جویی هنرمند در ادبیات فارسی.