«احیای تفکر اسلامی»، عنوان اثری از شهید مطهری است که ضمن 108 صفحه شامل بر 5 جلسه سخنرانی استاد به همین عنوان است که به سال 49 ایراد گردید. نخستین جلسه در تاریخ 7/2/1349 و با مناسبت یادبود اقبال لاهوری، با محور «اقبال و احیای فکر دینی» ترتیب داده شد و جلسات بعدی هر یک با فاصله یک هفته دنباله بحث جلسه نخستین را پی گرفتند. موضوعات جلسه بعدی به ترتیب به شرح زیر می‌باشد : تفکر دیروز و امروز مسلمین درباره ی میزان تاثیر عمل در سعادت انسان ، تفکر زنده و تفکر مرده ، تفکر اسلامی درباره ی ترک دنیا ، فلسفه ی زهد در تفکر اسلامی.

در بخش‌هایی از این اثر چنین نگاشته شده است:

« اسلام، هم در میان مسلمین وجود دارد و هم وجود ندارد. اسلام وجود دارد به صورت اینکه ما می‏بینیم شعائر اسلام در میان مسلمین هست، بانگ اذان در میان مردم شنیده می‏شود، موقع نماز که می‏شود رو به مساجد می‏آورند، مرده‏هاشان را به رسم اسلام دفن می‏کنند، برای نوزادهایشان به رسم اسلام تشریفاتی قائل می‏شوند، اسمهایشان غالباً اسمهای اسلامی است، محمّد است، حسن است، حسین است، عبدالرّحیم و عبدالرّحمن است؛ ولی آنچه که روح اسلام است در این مردم وجود ندارد، روح اسلام در جامعه اسلامی مرده است. این است که معتقد می‏شود به تجدید حیات اسلامی که حیات اسلامی را باید تجدید کرد و امکان تجدیدش هست چون اسلام نمرده است، مسلمین مرده‏اند. اسلام نمرده است، چرا؟ چون کتاب آسمانی‏اش هست.... »