فتح خون کتابی با موضوع محرم و چرایی واقعه روز عاشورا است که توسط سید شهیدان اهل قلم به رشته تحریر درآمده است.

از سنه چهل و نهم هجری، هنگام شهادت امام حسن (ع) شروع می‌کند،  زمانی که کرسی خلافت به دست بوزینگان افتاد. آتش جاهلیت بار دیگر زبانه کشید. «ولید» برادر خلیفه سوم،بامدادان مست به مسجد رفت و نماز صبح را سه رکعت خواند و به مردم گفت: «اگر بخواهید رکعتی چند نیز به آن بیفزایم!...»

«جاهلیت فضایی را فراهم کرد که شجره خبیثه امویان سایه جهنمی حکومت خویش را بر جامعه اسلامی گستراند. وعده خداست: إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ»

یک سال قبل از مرگ معاویه امام حسین (ع) در سرزمین مِنی، دویست نفر از اصحاب پیامبر و پانصد نفر از تابعین را گرد آوردند و همه آیاتی که در شأن اهل بیت بود را خواندند و تفسیر کردند و همه حضار هم مهر تایید بر سخنان ایشان زدند.

بعد از مرگ معاویه نوبت بیعت با یزید رسید، اما مگر می‌شد با کسی که نماز نمی‌خواند بیعت کرد؟! امام حسین (ع) آن زمان بود که بار سفر بستند و هجرت را آغاز نمودند. چقدر مدینه راحت از فرزند پیامبر گذشت! مکه نیز خود را به تغافل سپرد تا کار به آخر رسد... عداوت شامیان با آل‌الله هم که از علی (ع) آغاز شده بود. کوفیان هم که خُلقشان این بود که با هم در کاری متفق شوند و سپس دسته دسته خود را از آن بیرون کشند.

سید مرتضی نمی‌خواهد فقط تاریخ بگوید، او شخصیت‌ها را  نیز معرفی می‌کند، اوضاع شهرهای اسلامی را می‌گوید تا جواب سئوالاتی را روشن کند. چرا امام با خانواده هجرت کردند؟ چرا با اینکه کوفیان سابقه خوبی نداشتند، دعوتشان را پذیرفتند؟ چه اتفاقی افتاد که مدعیان از قافله عقب ماندند و امثال زهیر همسفر عشق شدند؟ و ...