شهیدی، مقدمه کوتاه خود را با آیه «نَحْنُ نَقُصُّ عَلَیکَ نَبَأَهُمْ بِالْحَقِّ» آغاز کرده و این کتاب را گزارشی از سرگذشت بزرگترین بانوی اسلام، فاطمه زهرا (سلام الله علیها)، توصیف می‌نماید. نویسنده معتقد است آنچه در این مجموعه فراهم آمده تنها سرگذشت زندگی شخصی نیست، بلکه نقل رویدادهایی آموزنده و عبرت‌آمیز است.

شهیدی اثر خویش را تحلیلی از چند حادثه شگفت می‌داند که قرن‌ها پیش از زمان ما رخ داده است، اما اگر قهرمانان این حادثه‌ها را از حادثه‌ها جدا کنیم، خواهیم دید آن حادثه‌ها در طول تاریخ حتی در زمان ما نیز در گوشه‌ای از جهان رخ داده است و می‌دهد. اگر زمان و مکان رویدادهایی که درباره آن سخن می‌گوییم، با ما فاصله بسیار دارد، آثاری که از آنها به جای مانده نه تنها دیرینگی نگرفته، بلکه تازگی خود را همچنان نگاه داشته است. شهیدی در پایان تأکید می‌کند پس از خواندن کتاب متوجه خواهید شد که سخنش به دور از گزاف و اغراق است.