جامعه‌شناسی نخبه‌کشی: قائم‌مقام، امیرکبیر، مصدق: تحلیل جامعه‌شناختی برخی از ریشه‌های تاریخی استبداد ...

«جامعه ‌شناسی نخبه‌کشی»، عنوان اثری به قلم علی رضاقلی در ارتباط با عملکرد نخبگان زمینه ‌های مختلف به ویژه نخبگان سیاسی و واکنش کشور ایران با آن‌ها است. این اثر که عنوان پرشمارگان‌ ترین کتاب درزمینه مطالعات سیاسی را به سال 1377 به خود تخصیص داد؛ توضیحی جامعه شناختی از بعضی پایه‌های تاریخی استبداد و عقب افتادگی در کشور است.

اثر پیش‌رو اولین‌بار به سال 1377 توسط انتشارات نی روانه بازار کتاب شد و بعد از آن به دفعات تجدید چاپ گردید. رضاقلی در این کتاب به دنبال پاسخ به این پرسش است که آیا دگرگونی و اصلاح در بن و ریشه جوامع توسط نخبگان و از بالا صورت می‌گیرد یا بر اثر دگرگونی اجتماعی از پایین به وقوع می‌پیوندد؟ نگارنده با این هدف، اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی زمان قائم مقام فراهانی، امیرکبیر و مصدق را تحلیل و موشکافی می‌کند.

نویسنده با بهره‌گیری از مستندات تاریخی بیان می‌کند که بافت اقتصادی،سیاسی و اجتماعی کشورمان به نحوی است که نخبگان سیاسی در عمل به منظور تصحیح شرایط کنونی راه به جایی نخواهند برد چرا که اجتماع تحمل اصلاحات را نداشته و به کشتن این نخبگان در بطن خود اهتمام می‌ورزد.

جامعه‌ شناسی نخبه‌کشی از 4 بخش به شرح زیر تشکیل شده است:

نخستین فصل به تحلیل مولفه فرهنگ اقتصادی ایران تخصیص یافته است و نگارنده با گذر مختصر در تاریخ ایران از دوران مغول تا قرن 19 در خواهد یافت که فرهنگ اقتصادی 5 قرن گذشته کشورمان، شاخصه‌های ویژه‌ای همچون وابستگی، مصرف‌زدگی و تسلیم تکنولوژی مدرن شدن داردکه تقریبا بدون تغییر ماندهاست.

فصل‌های دوم تاچهارم هم به تحلیل موردی حکم بالا در ارتباط با قائم مقام فراهانی، امیرکبیر و مصدق پرداخته و بیان می‌دارد که چطور ساخت کلی کشور به نخبه‌ کشی متمایل است.