مهمانسرای دو دنیا ، همانطور که از اسمش پیداست، جایی بین دو دنیا در حال وقوع است.هتلی مخصوص کسانی که نه آنقدر زنده‌ اند که بتوانند تن‌ شان را دنبال خود بکشند و زندگی کنند، نه آنقدر مرده‌ اند که کاری به کار دنیای زنده‌ ها نداشته باشند.

داستان در قالب نمایشنامه نوشته شده و دیالوگ‌ محور است، و در خلال همین دیالوگ هاست که خواننده پی به ساختار شخصیت‌ ها می‌ برد.شخصیت‌ هایی که اشمیت برای نمایش‌ اش نوشته در نگاه‌ های متفاوتی است که می‌ توان به زندگی داشت.

 هیچ‌یک نمی‌دانند چگونه گذارشان به مهمانسرای دو دنیا افتاد و چه زمانی از آن خارج خواهندشد و سرانجام به کجا خواهندرفت. شخصیت‌ها در این مکان رازآمیز گرد هم آمده‌اند تا درباره‌ی زندگی خود تأمل کنند و به دغدغه‌های همیشگی بشر بیندیشند. نمایشنامه‌ی «مهانسرای دو دنیا» حکایتی است پر رمز و راز، شگفت‌انگیز و غافل‌گیرکننده در فضایی میان رویا و واقعیّت، مرگ و زندگی، کمدی و تراژدی