لیلی نام تمام دختران زمین است

«لیلی زیر درخت انار نشست.

درخت انار عاشق شد،گل داد، سرخِ سرخ.

گل‌ها انار شد، داغِ داغ.

هر اناری هزار تا دانه داشت. دانه‌ها عاشق بودند، توی انار جا نمی‌شدند.

 انار کوچک بود، دانه‌ها ترکیدند، انار ترک برداشت.

خون انار روی دست لیلی چکید. لیلی انار ترک خورده را از شاخه چید. مجنون به لیلی‌اش رسید.

خدا گفت: راز رسیدن فقط همین بود. کافی‌ست انار دلت ترک بخورد.»

 

«لیلی نام تمام دختران زمین است» نام اثر منحصر به فرد و زیبایی از عرفان نظرآهاری است که مملو است از تشبیه‌ها و استعاره‌های بدیع و زیبا. شعر نیست اما پر است از عناصر خیال. هرچند ریشه در اسطوره‌های کهن، و قصه‌ی لیلی و مجنون و عاشقی دارد، اما نه این لیلی همان لیلی است که حکایتش را بارها شنیده‌ایم و نه قصه همان قصه.

لیلی قصه‌ی ما عاشق است. خدا از خود در او دمیده است. دستان لیلی در دستان خداست و لیلی قصه‌اش را دوباره می‌نویسد. لیلی نام تمام دختران زمین است و در گوشه گوشه‌ی دنیا، تاریخ پر است از قصه؛ قصه‌ی لیلی‌های ساده‌ی گمنام ...