فلسفۀ آرتور شوپنهاور را همواره به منزله فلسفه ممتاز هنر، حتی فلسفه مرجع هنرمندان تلقی کرده‌اند؛ نه به این علت که بخش بزرگی از فلسفه او به هنر اختصاص دارد یا ساختار این فلسفه در کمال روشنی، شفافیت و انسجام و لحن آن نیرومند، آراسته، دقیق و  واجد انضباطی شاداب است. همه این ها نمود یا ظاهر امر است، یعنی بیان ضروری و فطری ماهیت و عمق این نحو اندیشیدن بیان طبع پویا و هنرمندانه‌ای که جز در این قالب ممکن نیست متجلّی گردد.

در فصل نخست با عنوان «تقسیم‌بندی موضوع» به موهبت‌های زندگی انسان اختصاص یافته است. آنچه سرنوشت انسان‌های فانی را پایه‌ریزی می‌کند از 3 مشخصه اساسی ناشی می‌شود: آنچه هستیم، آنچه داریم و آنچه می‌نماییم.

آنچه هستیم: یعنی شخصیت آدمی به معنای تام که از این لفظ سلامت، نیرو، زیبایی، هوش و تحصیلات را می فهمیم.

آنچه داریم: یعنی مالکیت و دارایی از هر نوع

آنچه مینماییم: چنان که میدانیم معنای این لفظ این است که در نظر دیگران چه هستیم، یا به بیان روشنتر دیگران چه تصوری از ما دارند.