علی فتاح در خانواده‌ای قدیمی، سرشناس و ثروتمند در تهران متولد شده است. پدربزرگ او حاج فتاح علاقه‌ی زیادی به او و خواهرش مریم دارد. این نوجوان سیزده ساله عاشق دختر خدمتکارشان مهتاب می‌شود و عاشق می‌ماند، اما تا زمانی که از راستین بودن عشق پاک خود اطمینان نداشته باشد از ازدواج با مهتاب که او نیز دلداده‌ی علی است سر باز می‌زند. علی در گذر زمان همراه با عشقش بزرگ می‌شود، وجود او را کنکاش می‌کند و خود به بلوغ فکری، دینی و معرفتی می‌رسد.

در دوره‌ی کشف حجاب، مریم برای تحصیل به فرانسه می‌رود و چندی بعد مهتاب هم به دنبال او عازم فرانسه می‌شود. این سفر بین علی و عشقش فرسنگ‌ها فاصله می‌اندازد. علی در هجر یار، خود را به افراط به مذهب می‌سپارد و تا اندازه‌ای به خرافات کشیده می‌شود، اما درویش مصطفی از غیب می‌رسد و تا آخر داستان همراه و راهنمای او می‌شود.

پس از مدتی علی نیز به پاریس سفر می‌کند و با عشق قدیمی خود دیدار تازه می‌کند، اما حکایت این عشق حدیث «من عشق فعف ثم مات مات شهیدا» است و در نهایت برای این عشق فرازمینی وصالی آسمانی رقم می‌خورد.

امیرخانی با رسم‌الخطی خاص و به مدد واژگان زیبا و بیانی گیرا خواننده را با خود همراه می‌کند. او داستانی کاملاً ایرانی نوشته که ریشه در باورهای عمیق مردم این سرزمین دارد و عاشقانه‌ها را بسیار لطیف و پرمعنا روایت می‌کند. او در خلال این داستان عاشقانه حوادث تاریخی و سیاسی تهران را نیز از دوران پهلوی تا جنگ تحمیلی بازگو کرده است. رمان او یکی از سه کتاب برگزیده منتقدان مطبوعات سال 1378 شده و در دومین جشنواره‌ی مهر از آن تقدیر شده است.

«من او» توسط باستان زولینو، به زبان اندونزیایی، توسط الکساندر اندروشکین به روسی و با همکاری محمّدجواد علی و عقیل خورشا به عربی ترجمه شده است.