بودن با دوربین: کاوه گلستان زندگی، آثار و مرگ

«بودن با دوربین»، با عنوان فرعی کاوه گلستان : زندگی،آثار و مرگ عنوان اثری در قالب زندگینامه به قلم حبیبه جعفریان است که توسط انتشارات حرفه هنرمند روانه بازار کتاب شده است. این کتاب نخستین بار به سال 1392 در 128 صفحه به رشته تحریر درآمده است.

اثر مذبور مجموعه‌ای از تصاویر، یادداشت‌ها و گفت‌ و گوها در رابطه با زندگانی و آثار کاوه گلستان، عکاس فقید ایرانی، است؛ که همزمان با دهمین سالگرد وفات او به چاپ رسیده است. نتیجه تالیف و گردآوری کتاب حاضر، گفتگو هایی با فخری گلستان، پیمان هوشمند زاده، لیلی گلستان، زنده‌یاد بهمن جلالی و هنگامه گلستان (جلالی)، مقدمه‌ و زندگینامه‌ ی مختصری از کاوه گلستان به قلم مولف و یادداشت‌ هایی از بابک احمدی، شهریار توکلی و یوریک کریم‌مسیحی میباشد؛ که از سال 1385 تا کنون، با تلاش های بی وقفه حبیبه جعفریان انجام شده است.

    شخصیت کاوه گلستان بعلت بی‌قراریش آدمی را مجذوب خودش می‌کند. کاوه گلستان از انرژی بالایی برخوردار بوده و همگان بر این باورند؛ که شور و امید به  زندگی در کاوه موج می‌زد. از دیگر خصایص او ساختارشکنی‌اش بود؛ که همه‌ی اینها درجمع از او شخصیتی آنارشیست ساخته بود. به عقیده نویسنده کاوه همیشه مایل بود واقعیت را به اصطلاح توی چشم آدم‌ها کند.

    او دوست داشت؛ تا عکس‌هایش حکم سیلی داشته باشد، برای همین هم عکس‌هایش تلخ و سیاه بود. در عکس‌های کاوه نوعی صراحت لحجه و خشونت وجود داشت. دیدن آن عکس‌ها به هیچ‌وجه راحت نیست.