هر روز پنجشنبه است: چگونه هفت روز هفته را شاد باشید

هر روز پنجشنبه است عنوان اثر جوئل اوستین نگارنده پرفروش‌ترین کتاب‌های جهان است؛ محور این اثر 415 صفحه‌ای که به تازگی توانسته مرز چاپ دوم را نیز پشت سر نهد، روشن‌سازی اهمیت و ضرورت تصمیماتی است که شما برای خودتان می‌گیرید نه آنچه که صرفا پیش روی شما قرار می‌دهند. اوستین در این اثر می‌خواهد به خواننده تکنیکی را بیاموزد که با به کار بستن آن هر روز هفته نه فقط پنجشنبه‌ها را در شادی و  خوشی سپری کند.

کتاب حاضر در 7 بخش و هر بخش شامل زیر بخش‌هایی به شرح ذیل است:

بخش اول (قدرتتان را از دست ندهید): هر روزتان را به پنجشنبه تبدیل کنید، قدرتتان را از دست ندهید، شادى خود را ابراز کنید، در آن‏جا که کاشته شده‏اید، شکوفا شوید، از سفر لذت ببرید.

بخش دوم (بدانید چه چیزى را باید نادیده بگیرید): دیدگاه درست، بدانید چه چیزى را باید نادیده بگیرید، ساکت کردن حق‏السکوت‏بگیرها، زندگى بى‏عذر و بهانه، ممکن است این آخرین خنده‏تان باشد.

بخش سوم (زندگى بى‏عصاى زیربغل): زندگى بى‏عصاى زیربغل، براى جلب رضایت دیگران زندگى نکنید، رهایى از چنگ رقابت، ارتباط با افراد مناسب.

بخش چهارم (سبک سفر کنید): ببخشید تا آزاد شوید، بر دلسردى غلبه کنید، حل مشکلات غیرمنتظره، روحیه انتقادى نداشته باشید، از منظر عشق بنگرید.

بخش پنجم (بیش‏تر بخندید): قدرت شفابخشى خنده، بخندید تا دنیا به رویتان بخندد.

بخش ششم (تحقق‏بخش رؤیاها باشید): در پیروزى دیگران سهیم باشید، انسان‏ساز باشید، تسکین‏دهنده باشید.

بخش هفتم (حضورتان را جشن بگیرید): خودتان را تشویق کنید،  صداى پیروزى، شکر نعمت را به جا آورید.

در قسمتی از این کتاب می‌خوانیم: بعضی مردم ذاتا ستیزه جو هستند. آن‌ها حتی با تصویر خودشان در آینه هم مشاجره می‌کنند. پس لبخند بزنید و از کنارشان رد شوید، چون کم نیستند آدم‌هایی که دنبال کوچک ترین دستاویزی برای دعوا و مشاجره می‌گردند.

روزی داود نبی(ع) در خیابانی راه می‌رفت که ناگهان مرد جوانی شروع کرد به مسخره کردن او. القابی را به او نسبت می‌داد و حتی به وی سنگ پرتاب کرد. همه جا دنبال او می‌رفت و اذیتش می کرد، سعی می کرد دعوا راه بیندازد و خشمگینش کند. سرانجام دوستان داود نبی(ع) گفتند: «می‌خواهی کاری کنیم که دست از سرت بردارد؟ می‌خواهی ساکتش کنیم؟ واقعا حضورش آزاردهنده است».

او گفت: «بگذارید به کارش ادامه دهد. چرا که خداوند می‌بیند در حق من بی‌انصافی شده است، شاید مرا مورد لطف خویش قرار دهد».

این همان نگرشی است که باید داشته باشید. چنین نگرشی همه فشارها را از روی شما بر می‌دارد. نباید تلافی کنید. در حقیقت کسی که به شما حمله می‌کند دارد در حق شما لطف می کند، چون خداوند منتقم حق شما را خواهد گرفت. از آنچه دیگری برای آزار شما به کار می‌برد، خدا برای پیشرفت شما استفاده می‌کند و برکات الهی را سر راهتان قرار می‌دهد».