امیرکبیر و ایران

میرزا محمد تقی‌خان فراهانی  معروف به امیرکبیر، یکی از صدراعظم‌های بزرگ و نامدار ایران در دوره ناصرالدین‌شاه قاجار بوده است. اصلاحات امیرکبیر اندکی پس از رسیدن وی به صدارت آغاز گشت و تا پایان صدارت کوتاه او ادامه یافت.

مطالعه شرح زندگانی بزرگان و کسانی که در زمان خود تاثیرات شگرفی روی سرزمین خویش گداشته اند که تا بعده ها هم آنها مورد استفاده قرار می گرفته ، آن هم از ، از دغدغه های ذهنی خیلی از افراد است .

امیر کبیر یکی از این نامداران است .

اگر به دنبال منبعی مستند و موثق برای مطالعه هر آنچه درباره این شخصیت بزرگ گفته شده از بدو تولد تا زمان مرگ هستید ، این کتاب گزینه خوبی است .

«فریدون آدمیت» در این کتاب به اقدامات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و مذهبی امیرکبیر و اصلاحات و تفکرات این بزرگمرد پرداخته است.

در مقدمه کتاب آمده است: «میرزا محمد تقی‌خان فراهانی (۱۲۳۰–۱۱۸۶) معروف به امیرکبیر، یکی از صدراعظم‌های بزرگ و نامدار ایران در دوره ناصرالدین‌شاه قاجار بوده است. اصلاحات امیرکبیر اندکی پس از رسیدن وی به صدارت آغاز گشت و تا پایان صدارت کوتاه او ادامه یافت. مدت صدارت امیر کبیر ۳۹ ماه (سه سال و سه ماه) بود. وی مؤسس دارالفنون بود که برای آموزش دانش و فناوری جدید به فرمان او در تهران تأسیس شد. همچنین انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه از جمله اقدامات وی به‌شمار می‌آید. امیرکبیر پس از این که با توطئه اطرافیان شاه از مقام خود برکنار و به کاشان تبعید شد، در حمام فین به دستور ناصرالدین‌شاه به قتل رسید. پیکر وی در شهر کربلا به خاک سپرده شده‌ است»