«غرور و تعصب» یکی از معروف‌ترین رمان‌های کلاسیک تاریخ ادبیات جهان و در عین حال محبوب‌ترین اثر جین آستین است. آستین این رمان را در سال 1796 و در سن 21 سالگی نوشته است اما تا سال 1813 هیچ ناشری حاضر نمی‌شود آن را چاپ کند. با وجود این رمان او پس از انتشار مورد استقبال بسیاری قرار می‌گیرد و تا امروز بارها تجدید چاپ شده است.

قهرمان داستان، الیزابت، دختر بیست ساله‌ای سرکش و مغرور است که به آسانی دیگران را قضاوت می‌کند. او که فرزند دوم خانواده‌ی بنت است، همراه چهار خواهر و پدر و مادر خود زندگی می‌کند. خانم بنت همواره در اندیشه‌ی شوهر دادن دخترانش است و زمانی که مرد مجردی به نام بینگلی در همسایگی آن‌ها ساکن می‌شود درصدد آن بر می‌آید که او را با یکی از دخترانش آشنا کند.

در مهمانی‌ای که آقای بینگلی ترتیب داده است، جین دختر بزرگ خانواده با چارلز بینگلی آشنا می‌شود و روابطی عاشقانه بین آن‌ها شکل می‌گیرد. در این مهمانی دوست آقای بینگلی نیز حضور دارد، جوانی مغرور و متمول به نام دارسی که رفتارش باعث انزجار الیزابت می‌شود.

چندی بعد رابطه‌ی چارلز و جین به دلیل سفر ناگهانی چارلز بینگلی به هم می‌خورد و الیزابت دارسی را در این اتفاق مقصر می‌داند. او در سفری به منزل دوست صمیمی‌اش اتفاقی با دارسی روبرو می‌شود. دارسی به الیزابت علاقه‌مند است اما او به دلیل کینه‌ای که از دارسی دارد درخواستش را رد می‌کند. دارسی که تازه از این سوء تفاهم مطلع شده است در نامه‌ای حقیقت ماجرا را برای او بازگو می‌کند.

داستان حول دو شخصیت محوری، دارسی و الیزابت می‌گردد و الیزابت دختری است که توجه چندانی به مردان نشان نمی‌دهد. غرور این دو و پیش‌داوری‌ها و تعصباتشان موضوع اصلی داستان است که در مسیر داستان جای خود را به ارزش‌های والاتر انسانی می‌دهند.

غرور و تعصب، رمانی عاشقانه و سرشار از احساسات لطیف است که عشق را به عنوان مفهومی اجتماعی معرفی می‌کند و شخصیت‌ها در آن، برخلاف سبک غالب در آن زمان، سفید و سیاه نیستند و هر یک ضعف‌ها و فضایلی دارند.