کتاب «زندگی در پیش رو» اثر نویسنده و فیلمنامه ‌نویس فقید فرانسوی، رومن گاری است. چاپ نخست این کتاب در سال 1975 میلادی منتشر شده است. این اثر را رومن گاری با نام مستعار «امیل آژار» به چاپ رسانید که سبب شد وی برای بار دوم جایزه معتبر ادبی «گنگور» (Prix Goncourt) را در سال 1977 میلادی به خود اختصاص دهد. داستان این کتاب در مورد پسری به با نام محمد (مومو) است که نزد روسپی پیری به نام رزا زندگی می‌کند. رزا با سپری‌ شدن سال ‌های جوانی ‌اش اکنون خانه‌ای را برای مراقبت از فرزندان روسپی‌های دیگر دایر کرده است. از آنجا که در فرانسه، روسپی‌ها حق سرپرستی فرزندان‌شان را ندارند بسیاری از آن‌ها فرزندان خود را جهت نگهداری به رزا می‌سپارند. محمد قدم به قدم با واقعیت‌ های تلخ و شیرین زندگی و ماجراهایی تاثیرگذاری روبه‌رو می‌شود.
در بخشی از این داستان آمده است: «گلوله‌ها از بدن بیرون می‌آمدند و به داخل مسلسل‌ها برمی‌گشتند، و قاتل‌ها عقب می‌رفتند و عقب‌عقبکی از پنجره پایین می‌پریدند. وقتی آبی ریخته می‌شد، دوباره بلند می‌شد و توی لیوان می‌رفت. خونی که ریخته شده بود دوباره داخل بدن می‌شد و دیگر هیچ کجا، نشانه‌یی از خون نبود. زخم‌ها بسته می‌شدند. آدمی که تف کرده بود، تفش به دهانش برمی‌گشت. اسب‌ها عقب‌عقبکی می‌تاختند و آدمی از طبقه هفتم افتاده بود، بلند می‌شد و از پنجره می‌رفت تو. یک دنیای وارونه‌ی راستکی بود، و این قشنگ‌ترین چیزی بود که توی این زندگی کوفتی دیده بودم».
رومن گاری در این کتاب سعی کرده است بسیاری از دغدغه‌ها و ذهنیات خود در مواجه با آسیب‌های اجتماعی جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند را به قلم درآورد و حاصل این تلاش شخصیت‌هایی چند بعدی، باورپذیر و همدلی‌ برانگیز است که به مخاطب در درک دنیای داستانکمک شایان توجهی می‌کنند. لیلی گلستان با ترجمه‌ای درخشان از این اثر سعی کرده است به دنیای نویسنده و حتی ترجمه دقیق دیالوگ‌ها وفادار باشد و این عامل کلیدی باعث نزدیکیهر چه بیشتر مخاطب با اثر شده شده است.