کتاب «دال دوست داشتن» مجموعه یادداشت ‌های نویسنده و روزنامه‌ نگار معاصر، حسین وحدانی است. این کتاب را می‌توان روایتگر عشق و زندگی به شمار آورد؛ نویسنده با نثری دلنشین و صمیمی بسیاری از دغدغه‌های ذهنی خود را که نتیجه سال‌ها فعالیت در عرصه رسانه‌ های مجازی است به قلم درآورده است. عناوین مطالب این کتاب عبارتند از: «میان ماندن و رفتن»، «و تکه‌تکه‌شدن، راز نیک‌بختی بود»، « مرا به خانه‌ات ببر»، «عادت می‌کنیم»، «خرده‌جنایت‌های آینده‌نگری»، «دالِ دوست داشتن»، «در ستایش غم»، «موجودی حساب شما کافی نمی‌باشد»، «آن نود و هشت تای اضافه»، «همین زخم‌هایی که نشمرده‌ایم»، «دکمه‌های روح»، «همین که می‌دانی کسی هستی»، «قاعده بازی»، «یک دقیقه‌ی تمام شادکامی»، «آنی که خنده‌اش گرفت»، «نوشته‌ای برای کامبیز»، «مدال‌هایی که نمی‌خواهیم»، «سلاخ‌خانه‌های شماره‌ی چند» و ...

در مقدمه این کتاب به قلم نویسنده اثر آمده است: «اما چطور شد که بالاخره تصمیم گرفتم این نوشته‌ ها را منتشر کنم؟ به یک دلیل ساده: دیدم که انگار آدم‌ هایی هستند که با خواندن این کلمات، حال بهتری پیدا می‌کنند، این را خودشان گفتند؛ در نامه‌ ها و پیغام ‌هایشان. و گفتند که لحظه‌هایی بر آن‌ها گذشته است که این کلمات به کمک‌شان آمده‌اند. و برایم نوشتند که گاهی با خواندن این کلمات، راحت‌ تر نفس کشیده‌اند، راحت‌ تر لبخند زده‌اند، راحت‌تر اشک ریخته‌اند، راحت‌تر خوابیده‌اند، راحت‌تر دوست داشته‌ اند و راحت‌تر دوست داشته‌شده‌اند».

از ویژگی‌های بارز این کتاب لطافت طبع نویسنده و بیان مفاهیم به ظاهر ساده در قالبی نو و بدیع است که بر مخاطب تاثیری عمیق می‌گذارد. حسین وحدانی در 23 یادداشتی که در این کتاب گرد آورده است به توصیف عشق و بسیاری از جنبه‌های به ظاهر ساده زندگی پرداخته است و سعی کرده است بدون هیچ‌ گونه تصنع یا کاربرد واژه‌های دیرفهم آنچه در ذهن دارد را به مخاطب اکنون گسترده‌اش انتقال دهد و استقبال گسترده عام و خاص از این کتاب نشان از موفقیت کتاب «دال دوست داشتن» دارد.