اتابک فتح‌الله‌زاده از اعضای سابق «فداییان اکثریت» است.

فتح‌الله‌زاده که به جز تجربیات شخصی، خاطرات چند تن از ایرانیان مهاجر نسل‌های پیشین را هم گردآوری کرده و آنها را در اختیار نویسندگان «مهاجرت» گذاشته، رفته رفته بر اکراه خود درباره اندیشیدن به دوران مهاجرت غالب می‌آید تا جایی که تصمیم می‌گیرد خاطرات خود و آن دیگران را به طور مستقل در کتابی چاپ کند.

چنین می شود که کتاب فتح‌الله‌زاده سال 2001 در سوئد چاپ می شود.

«خانه دایی یوسف» به سرگذشت وحشتناک فداییان اکثریت در مهاجرت می‌پردازد.

فقر و بدرفتاری عوامل حکومتی شوروی، بی کفایتی و فساد مسئولان سازمان و نگاهی به وضعیت اسفبار زندگی در جامعه شوروی از مطالب این کتاب است.

فتح‌الله‌زاده علاوه بر سرگذشت فداییان در مهاجرت تبعیدوار، زندگی مهاجران نسل قبل را نیز زیر ذره بین گرفته است.

افرادی که پس از سقوط فرقه دموکرات و یا اعضای حزب توده که از ترس اعدام توسط نیروهای شاه بعد از کودتای 28 مرداد به شوروی پناهنده شده‌اند نیز در این میان ذکر می شوند.

کتاب «خانه‌ی دایی یوسف» حکایت از حوادثی بسیار نزدیک به زمان ما دارد.«دایی یوسف» در واقع نام مستعار کشور شوروی و رهبرش استالین است، که مأمن معتقدان این مکتب به‌شمار می‌رفته است. نویسنده در بخشی از این کتاب تصویری بسیار هولناک از زندگی فاجعه‌بار نسلی از مهاجرین ایرانی در شوروی به دست می‌دهد. بدون تردید این بخش از کتاب از قوی‌ترین و در عین حال از تکان‌دهنده‌ترین بخش‌های خاطرات اتابک فتح‌الله زاده است.