«خلیل‌الله خلیلی» در شوال 1325 قمری (1286 شمسی) در کابل به دنیا آمد. پدرش مستوفی الممالک، مردی دانشمند و با فضل بود. خلیلی در کنار سرودن شعر، تدریس و داشتن مناصب مختلف اداری و دولتی به تالیف کتاب‌های بسیاری چون: «فیض قدس»، «از بلخ تا قونیه» و «سیگان» پرداخته است. جایگاه وی در شعر معاصر افغانستان بسیار بالاست؛ احاطة کامل او بر شعر کهن فارسی و نوآوری او در همان قالب‌های کهن از جمله دلایل این ادعاست. هم‌چنین شعر او آیینة تمام‌نمای افغانستان در سدة اخیر است و دردمندی او را از حوادث روزگار نشان می‌دهد، نیز نمودار اندیشه‌های وطنی، اجتماعی، انتقادی، عرفانی و اخلاقی و مضامین لطیف غنایی و اوصاف دلکش از طبیعت است. نگارنده در کتاب حاضر، ضمن بیان زندگی‌نامة این شاعر بزرگ افغان، گزیده‌ای از شعرهای او را عرضه کرده است. این شعرها در قالب قصیده، غزل، قطعه، مثنوی، چهارپاره، رباعی، دوبیتی و ترکیبات سروده شده‌اند.