طاعون

داستان این رمان مشهور، روایتگر شهری بازرگانی با نام اوران(Oran) در کشور الجزایر است که ساکنان آن گرفتار بیماری طاعون می‌شوند و هر فردی بنابر شخصیت و نحوه روبروی با این بلای مرگبار در داستان تعریف می‌شود. این رمان، سه مقطع از این شهر را روایت می‌کند. زمانی که ساکنان شهر غرق در ثروت و سودجویی هستند(قبل از شیوع طاعون)؛ هنگامۀ بروز و اوج گرفتن این بیماری مرگبار و زمانی که این بیماری ظاهراً فرو می‌نشیند.

راوی داستان خود یکی از افرادی است که در شهر طاعون زده حضور دارد و خواننده از زاویه دید وی(سوم شخص) با حوادث و شخصیت‌های داستان ارتباط برقرار می‌کند. یکی از مهمترین ویژگی‌های آثار کامو(از جمله طاعون) عدم قضاوت در مورد شخصیت‌های داستان و اعمال آنان است.

اگر هر رمانی را اندیشه‌ی مجسم نویسنده آن اثر بدانیم بدون شک با خواندن این رمان و رویارویی با شخصیت‌های متنوع اثر، علاوه بر درگیرشدن در حوادث یک رمان کم نظیر، می‌توانیم نگرش فلسفی آلبرکامو به زندگی و انسان رادریابیم. به قول آندره موروا: «طاعون اندیشه‌های کامو را تجسد بخشیده است و این است کمال تبدیل اندیشه به هنر»

در این اثر با طیف متنوعی از شخصیتها روبرو خواهیم شد؛ از شخصیت‌هایی که هویت خود را در زدن به دل حادثه و دستگیری نیازمندان تعریف می‌کنند تا شخصیتهایی که بروز حوادث، شخصیت باطنی آنها را  برملا می‌کند و نقاب از چهره‌ی مردم فریب آنها می‌افکند.

این اثر که در سال 1947 منتشر شده است در حقیقت اشاره‌ای به زندگی مردم فرانسه در زمان اشغال این کشور به دست آلمان نازی در جنگ جهانی دوم است. تا سال 1960(سال درگذشت آلبر کامو) ششصد و پنجاه هزار نسخه از این رمان به فروش رفت و باعث شهرت و محبویت نویسنده الجزایری تبار این کتاب در دنیا شد.