روی ماه خدا را ببوس عنوان اثری داستانی با دورن مایه فلسفی، اعتقادی و جدل بر سر باورها و اعتقادات به قلم مصطفی مستور است. این کتاب اولین بار در سال 79 به چاپ رسیده و تا به امروز به دفعات منتشر و به زبان های دیگری نیز ترجمه گردیده است.

روایت داستان این گونه آغاز می‌گردد: یونس، شخصیت اصلی داستان، تز رساله دکترایش درباره «تحلیل عوامل جامعه شناختی خودکشی دکتر پارسا» است. دکتر پارسا دکتری فیزیک داشته و استاد دانشگاه بود و به گفته اطرافیانش، دلیلی برای خودکشی وی وجود نداشته است.

در خلال داستان نویسنده در قالب شخصیت های مختلف سوالاتی را مطرح می‌کند که افکار دینی، فلسفی و اعتقادی را با محوریت شک و ابهام با قلمی بلیغ به چالش می‌کشاند، سوالاتی که احتمالا با خواندن کتاب عموما حس همذات پنداری با نویسنده را در خواننده ایجاد می‌کند، اما مستور به زیبایی داستان را هدایت می‌کند و خواننده را مجذوب و با خود همراه می‌سازد. به طور کلی روی ماه خدا را ببوس هر نوع مخاطبی را درگیر می‌کند به طوری که که خواننده نمی‌تواند لحظه‌ای کتاب را رها کند و حتی پس از به پایان رساندن کتاب همچنان در ذهن مخاطب مرور می‌شود.

روی ماه خدا را ببوس زاویه دیدی روایت‌گونه دارد که کمک شایانی به باورپذیری داستان می‌کند.

لازم به ذکر است کتاب فوق برگزیده جشنواره قلم زرین نیز بوده است. در ادامه برشی از کتاب را با هم می‌‌خوانیم:

 «خداوند برای هر کس همان قدر وجود داره که او به خداوند ایمان داره ...
اگه ابراهیم برای تکمیل ایمانش محتاج معجزه بازسازی قیامت بر روی زمین بود یا موسی محتاج تجلی خداوند بر طوره علی (ع ) لحظه ای در توانایی و اقتدار خداوندش تردید نکرد و هموار می گفت اگر پرده ها برچیده شوند ذره ای بر ایمان او افزوده نخواهد شد . خداوند علی (ع ) بی شک بزرگ ترین خداوندی است که می تواند وجود داشته باشد ... ».