«امروز پنج سالم شد. دیشب وقتی تو کمد خوابیدم، چهار سالم بود ولی وقتی تو تاریکی صبح زود از توی رختخواب پا شدم، پنج سالم شد. اجی مجی لاترجی. قبلش سه ساله، دوساله، یک ساله و صفر ساله بودم. زیر صفر هم بودم؟»

این جملات از زبان جک، کودک پنج ساله‌ی راوی داستان بیان می‌شود که با مادر خود در اتاق دورافتاده‌ای زندانی است. اتاق  آن‌ها آشپزخانه‌ای کوچک، وان حمام، کمد، تلویزیون ، و یک تخت دارد.  مادر جک پیش از ربوده شدن زندگی در دنیای بیرون را تجربه کرده، اما جک چون تمام زندگی‌اش را در این اتاق گذرانده است و تجربه‌ای از دنیای واقعی بیرون ندارد، تصور می‌کند این‌ها تنها چیزهای واقعی دنیاست. مادرش هم با این که تمام تلاشش را برای سلامتی و شادی جک می‌کند به این دلیل که نمی‌تواند چیز بیشتری به پسر کوچک خود بدهد، اجازه داده او فکر کند بقیه‌ی دنیا فقط در تلویزیون است و واقعیت ندارد. جک با معصومیت و کلام کودکانه‌ی خود خواننده را با خود همراه می‌کند و به کشف دنیای اطرافش می‌پردازد. تنها کسی که او از دنیای بیرون از اتاق دیده، نیکِ پیر است که شب‌ها وقتی جک خواب است برای آن‌ها غذا می‌آورد. نیکِ پیر مادر او را زمانی که 19 ساله بوده ربوده، و بارها مورد تعرض قرار داده است اما جک این‌ها را نمی‌داند.

یک هفته بعد از تولد پنج سالگی جک، مادرش سعی می‌کند تا با کمک او و فریب نیک از این زندان فرار کنند. آن‌ها که با مشکلات بسیاری بالاخره موفق به فرار می‌شوند، پس از فرار تحت مراقبت‌های پزشکی و حمایت پلیس قرار می‌گیرند، و موضوع داغ رسانه‌ها می‌شوند. به این ترتیب آن‌ها پس از این به اصطلاح آزادی، خود را در زندان دیگری می‌یابند.

به عقیده‌ی نویسنده، اتاق قفل شده استعاره‌ای از ترس محصور بودن یا پیوند لطیف مادری است. اما دون‌اهو به گفته‌ی خودش، نوع نگاه به دنیای پیرامون، طنزها، ادبیات کودکانه و همه‌ی دیالوگ‌ها را از پسر خودش الهام گرفته که در زمان نوشتن این رمان پنج سال داشته است. او زیربنای موضوع داستانش را نیز از پرونده‌ی فریتزل الهام گرفته است. الیزابت فریتزل، در سال 1984، در هجده سالگی توسط پدرش و به مدت 24 سال در زیرزمین خانه محبوس می‌شود و مورد آزار و تعرض وی قرار می‌گیرد.

کتاب اتاق جوایز زیادی را از آن خود کرده که جایزه‌ی رمان برتر ایرلند، جایزه‌ی راجرز کانادا، جایزه‌ی اورنج انگلستان و جایزه‌ی ادبیات برتر کشورهای مشترک‌المنافع از آن جمله‌اند.