من آن توام: سی پاره گمشده از مصحف خاموشان

در این اثر پژوهشی و شاعرانه دکتر عبدالحمید ضیایی به معرفی و بازشناسی پیوند روحانی دو عارف بزرگ دیار ما یعنی شمس و مولانا پرداخته است. کتاب «من آن توام» نخستین اثری است که با تمرکز بر مقالات شمس نوشته شده است. نویسنده در این اثر به تالی از قرآن کریم و در سی روایت و زاویه دید به بازشناسی اندیشه و زندگی این دو عارف برجسته ایران زمین پرداخته است. ضیایی بعد از چندین سال تحصیل و تدریس در غرب و شرق اکنون در آکادمی علوم تاجیکستان به پژوهش و تحقیق مشغول است. پیش از این کتاب‌هایی چون «همین معجزه‌های معمولی»، «بودیسم و صوفیسم»، «جامعه‌شناسی تحریفات عاشورا»، «در تناسخ کلمات» و ... از این پژوهشگر به چاپ رسیده بود. در این مجموعه شعر عاشقانه و شورانگیز دو دریای عرفان و ادب فارسی در قالب روایت‌هایی متفاوت و عمیق مورد معرفی و بازشناسی قرار می‌گیرند.
دکتر ضیایی فارغ‌ التحصیل مقطع دکترای مطالعات عرفان تطبیقی در روسیه و دانش‌آموخته فلسفه و زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران است و در سال 1374 مدال طلای المپیاد ادبی را نیز کسب کرده است. تخصص و دانش گسترده  نویسنده در تمامی جوانب زندگی و اندیشه‌های مولاناو شمس در تک تک روایت‌های این مجموعه کاملا هویدا است.
ضیای در بخش‌هایی از این کتاب از زبان طنز به خوبی بهره گرفته است و توانسته بسیاری از اندیشه‌ها و مضامین موردنظر خود را در این قالب به مخاطبانکتاب منتقل کند. تسلط نویسنده بر مباحث فلسفی و عرفانی یکی از مهم‌ترین نقاط قوت این کتاب به شمار می‌رود که مطالعه اثر را برای مخاطب به تجربه‌ای لذت‌ بخش تبدیل می‌کند. «بکوبید دهلها و دگر هیچ مگویید»، «نخستین باران جهان»، «من مصحف باطلم، ولیکن»، «حالا چرا شمس»، «کسی که کفر ندارد طلب ندارد»، «خوش کافرکی است این شهاب»، « بازیچه کودکان کویش کردی» و ... عناوین تعدادی از روایت‌های شاعرانه این کتاب را تشکیل می‌دهند.