درباره کتاب:

مینیمالیسم یا ساده گرایی نوعی مکتب هنری به‌حساب می‌آید که اساس آن بر پایه سادگی و اختصار است. در مکتب مینیمالیسم، ما سعی می‌کنیم هر چیزی را به‌اندازه و مفید و مختصر، ارائه دهیم تا از تجمل‌گرایی و زیاده‌روی جلوگیری کنیم.

حال با توضیحاتی که درباره‌ی واژه مینیمالیسم گفتیم به بررسی این کتاب می‌پردازیم.

نویسنده در این کتاب، سعی دارد بار دیگر ما را وارد دنیای حقیقی کند. روابط انسانی واقعی را به ما یادآور شود و به ما بیاموزد چگونه از فضای مجازی به شکل درست استفاده کنیم. کتاب روش‌هایی را یاد می‌دهد که چگونه استفاده بهینه از ابزار دیجیتال را در خود تقویت کرده و افزایش دهیم. با خواندن کتاب مینیمالیسم دیجیتال یاد می‌گیریم چگونه همراه با زندگی در کنار اسباب دیجیتال از لذت‌های دنیای واقعی نیز غافل نشویم.

کال نیوپورت در کتابش راهکارهایی را به ما نشان ‌می‌دهد که با انجام آن‌ها در 30 روز بتوانیم زندگی خود را پاک‌سازی کرده و به‌صورت بهینه از هر چیزی استفاده کرده و لذت ببریم. نیوپورت مؤلف کتاب کار عمیق، نام روش خود را پاک‌سازی دیجیتال می‌گذارد و با کمک گرفتن از این این روش است که می‌توانیم بار دیگر امور زندگی‌مان را در دست خودمان بگیریم.

او طی تحقیقاتی که در بررسی زندگی‌های واقعی کرده است، از دل آن‌ها، شیوه‌های متنوعی از مینیمالیسم دیجیتال را بیرون کشیده و به ما ارائه می‌دهد که بسیار کاربردی و در عصر حاضر مفید است.

بامطالعه این کتاب ما می‌توانیم هم درباره‌ی فلسفه زیربنایی مینیمالیسم دیجیتال بخوانیم و هم اینکه از ایده‌های نویسنده، راجع به زندگی‌ای ساده و مینیمال کمک بگیریم و این‌گونه به‌راحتی خود را از صدمات موجود در استفاده بیش‌ازاندازه از رسانه‌ها حفظ کنیم.

نکته‌ای که باید به آن توجه کنیم این است که کال نیوپورت، هیچ‌گاه تکنولوژی و فضای دیجیتال را بد ندانسته، بلکه معتقد است ما باید به‌گونه‌ای از این فضا استفاده کنیم که در جهت اهداف و هم‌سو با خواسته‌هایمان باشد، نه آنکه مانعی از برنامه‌ریزی درست، برای تمام ابعاد زندگی‌مان شود.

برشی از کتاب

«وقتی از بازارچه‌ی ملی، در خیابان هفتم واشنگتن دی سی، به سمت شمال حرکت می‌کنید، مسیر شما از بین آپارتمان و بناهایی سنگی با معماری تاریخی آغاز می‌شود. پس از حدود دو مایل، به خانه‌های آجری و رستوران‌های شلوغ محله‌های شاو، سپس کلمبیا هایتز و درنهایت پتروورث تغییر می‌کند. بسیاری از کسانی که هرروز از این مسیر و از محله‌ی پتروورث رفت‌وآمد می‌کنند، متوجه نمی‌شوند دو خیابان به سمت شرق، پشت دیوار بتونی و اتاق دربانی با حضور یک سرباز، کانون آرامش پنهان‌شده است».